De rol van een verbinder of bruggenbouwer

De rol van een verbinder of bruggenbouwer

Herken jij je ook in de beschrijving van verbinder? Of je nu graag mensen met elkaar verbindt, ideeën aan elkaar linkt, of contexten schept waar mensen en middelen samengebracht worden: dit artikel doet uit de doeken welke type verbinders er bestaan, waar ze precies het verschil in maken en hoe ze zich best laten aanvullen.

 

De verbinder is méér dan een vlotte netwerker of linklegger

 

De klassieke invulling van de verbinder is die van de vlotte netwerker en ideeënspuier die op jouw verhaal vaak als respons heeft ‘ken je die persoon al?’, of ‘weet je wie jij eens zou moeten contacteren?’, of ‘heb je al gedacht om het zus of zo aan te pakken?’. Misschien denk je nu meteen aan iemand uit jouw omgeving. Of herken je jezelf, wie weet! 

Maar verbinden kan nog zoveel meer zijn dan dat. Naargelang de invulling worden trouwens ook andere namen gebruikt, zoals ‘bruggenbouwer’, ‘grenswerker’, ‘boundary worker’, enz. Gelukkig kunnen we, om iets beter te begrijpen wat het ‘verbinder zijn’ precies inhoudt, terugvallen op het werk van verschillende auteurs en onderzoekers. In dit artikel verwijzen we alvast naar vier auteurs die hun licht hebben laten schijnen over het fenomeen.

 

De verbinder als samenbrenger

 

De meest gekende auteur die het woord ‘connector’ gebruikt, is Malcolm Gladwell. In zijn boek ’The Tipping Point’ beschrijft hij connectors als mensen die altijd wel een gouden tip achter de hand hebben of iemand anders kennen die je een stap verder kunnen brengen. De ‘connector’ van Malcolm Gladwell is een charismatisch persoon die makkelijk vrienden maakt en mensen op hun gemak stelt. Eigenlijk dus een beetje de invulling waarmee we dit artikel introduceerden.

 

Marcus Buckingham, die jarenlang onderzoek deed naar leiderschap- en loopbaanmanagement voor Gallup, omschrijft in het boek ‘Verbeter je sterk punten’, negen ‘sterkste rollen’ die mensen al dan niet van nature opnemen (je hebt meestal 2 rollen die voor jou dominant zijn). Die rollen zijn eigenlijk een combinatie van verschillende talenten of sterke punten. Eén van die rollen is die van ‘de netwerker’ die altijd op zoek is naar het samenbrengen van mensen of ideeën om iets groter en beter te maken dan het nu is. Buckingham vindt verbinders of ‘netwerkers’ zo waardevol omdat ze oog hebben voor wat mensen samen tot stand kunnen brengen en ervan overtuigd zijn dat iedereen iets unieks in te brengen heeft in een situatie of vraagstuk. 1+1=3 als het ware. En toch is Buckinghams ‘netwerker’ niet de enige van zijn rollen die kunnen gelinkt worden met verbinders, maar daar later meer over.

 

 De Verbinder: verschillende types

 

Want nu kreeg je misschien het beeld van de verbinder als sociale tafelspringer, of rasechte netwerker. En dat blijkt dus niet altijd te kloppen. Bij de Amerikaanse Erica Dhawan vonden we een beschrijving van drie type connectors. De types verduidelijken wat en wie een verbinder dan precies samenbrengt:

 

1. Verbinder, type 1: The Thinker

‘The thinker’ is heel nieuwsgierig en leergierig. Hij/zij combineert kennis en inzichten en creëert daarmee iets nieuws. Voor wie Austin Kleons boek kent: ‘steal like an artist’ dus. Nieuwe dingen kunnen ontstaan door oudere ideeën op een nieuwe manier samen te brengen of ideeën uit los van elkaar staande domeinen te linken aan elkaar. Ook ‘ongewone’ vragen stellen is een talent van de ‘denker’. Denkers hebben soms moeite om hun ideeën ook werkelijk de wereld in te sturen en/of zijn minder geïnteresseerd in het uitvoeren ervan. Zij omringen zich best met ‘executors’, zie verder.

 

2. Verbinder, type 2: The Enabler

‘The enabler’ is diegene die dingen mogelijk maakt. Enablers zetten bijvoorbeeld structuren of teams op en zorgen ervoor dat ideeën kunnen gevormd worden en synergieën ontstaan. Het kan ook de man of vrouw achter de schermen zijn, of de ‘poppenspeler’. Enablers zijn de geknipte personen om de thinkers en de executors samen te brengen! Ook zoeken ze best naar hoe ze op nog grotere schaal kunnen samenbrengen.

 

3. Verbinder, type 3: The Connection Executer

The Connection Executer verzamelt de middelen en de mensen om iets gedaan te krijgen. Vaak gaat hij/zij op zoek buiten het eigen werkgebied. De ‘enablers’ zijn activerend en mobiliserend. Ze zorgen er best voor dat ze zich zoveel mogelijk blootstellen aan nieuwe ideeën (hallo, thinkers!)

 

 

De verbinder als ‘boundery worker’

 

Maar ook dichter bij huis wordt het thema uitgepluisd. De Nederlandse Martine de Jong -adviseur, procesbegeleider en coalitiebouwer bij Twynstra Gudde en onderzoeker bij de Urban Futures Studio aan de Universiteit Utrecht- deed onderzoek naar ‘grenswerkers’ of ‘boundery workers’. Dat zijn mensen die met een been in hun organisatie staan en met het andere been in de echte wereld of andere netwerken. Zij onderscheidt 5 ’signaturen’ of klemtonen en stelt dat grenswerkers twee (of drie) van die signaturen combineren: 

 

1. De gedreven voorvechter

De gedreven voorvechter brengt mensen samen door hen te inspireren en hen een gezamenlijk toekomstbeeld voor te houden. Ze worden vaak ingezet voor samenwerkingsprocessen die vernieuwend en ambitieus zijn. Ze hebben uitgesproken waarden en principes en zetten zich in voor een betere wereld. Om eventjes terug een linkje te leggen met Marcus Buckingham, hij omschrijft dit type in de rol van de ‘beïnvloeder’: iemand die mensen voor zich kan winnen en wiens grootste talent overtuigingskracht is.

 

2. De betrokken relatiebouwer

De betrokken relatiebouwer: focust niet op de inhoud, maar streeft naar duurzame relaties opbouwen. De betrokken relatiebouwer heeft een sterke sensitiviteit en creëert een context waarin mensen zich veilig voelen Het doet ons ook heel hard denken aan de rol van ‘provider’ door Buckingham beschreven: mensen die vertrekken vanuit de vraag ‘alles goed met iedereen?’ en ervoor kunnen zorgen dat iedereen zich betrokken voelt.

 

3. De grondige ontwerper

De grondige ontwerper: kan je vergelijken met de denker van Erica Dhawan. Hij of zij levert grote meerwaarde bij inhoudelijk complexe thema’s (waar veel partijen bij betrokken zijn). Hij of zij biedt de betrokkenen overzicht en inzicht.  Buckingham omschrijft dit ook in de rol van de ’schepper’, die als missie heeft om patronen te ontdekken in de warboel van het leven. Samenhang ontdekken is hier de sleutel.

 

4. De gezaghebbende onderhandelaar

De gezaghebbende onderhandelaar: diegene die je nodig hebt bij crisissituaties. Hij of zij is pragmatisch, charismatisch en daadkrachtig en weet mensen aan elkaar te binden door hun onderlinge afhankelijkheid zichtbaar te maken. Ook hier zien we nogal wat overeenkomsten met de ‘beïnvloeder’ van Buckingham, die anderen als geen ander weet te charmeren en niet bang is van een beetje weerstand.

 

5. De vindingrijke vormer

De vindingrijke vormer: de meest onconventionele van de hoop. Hij of zij is het meest effectief in een omgeving met weinig kaders. Zo iemand is nodig bij de start van een samenwerking of op het moment dat het voorgaande niet heeft gewerkt. Hij of zij denkt heel organisch. Spontaan leggen we hier een link met de rollen van ‘netwerker’ en ‘pionier’ die Buckingham beschreef. De netwerker vraagt zich af ‘wie of wat kan ik samenbrengen?’.  De pionier is van nature een onderzoeker die enthousiast wordt voor dingen die hij/zij nog niet geeft gezien, of mensen die hij/zij nog niet heeft ontmoet.

 

 

De talenten van de verbinder

 

Deze typebeschrijvingen en verschillende invalshoeken maken alvast duidelijk dat ‘dé verbinder’ niet bestaat. Of je de rol opneemt én hoe je hem invult, heeft veel te maken met wat jouw talenten zijn en in welke context je vertoeft.

Wat wel duidelijk is, is dat verbinders het verschil maken op deze domeinen:

  • Ze spelen een cruciale rol als het op innovatie aankomt. Ofwel omdat ze zelf ideeën en inzichten weten te verbinden tot iets nieuws, ofwel omdat ze contexten creëren van waaruit innovatie kan ontstaan.
  • Het zijn zijn echte katalysators. Door dingen, ideeën en mensen samen te brengen, zorgen ze ervoor dat samenwerkingen, uitvindingen, ideeën, levensvatbaar zijn of worden opgepikt.
  • Ze zijn de lijm (of brug) tussen aparte werelden en kennisdomeinen.
  • Ze behouden het overzicht op het geheel.

 

Artikels en onderzoek over verbinders

 

Dit artikel vebindt kennis en inzichten van: 

 

Video’s over verbinders

Erica Ghawan over de drie verschillende type verbinders. Elk type beschikt over specifieke competenties en neemt een bepaalde rol op zich. 

Hebben creatieve generalisten ook grote levensdoelen?

Hebben creatieve generalisten ook grote levensdoelen?

 

Onlangs kreeg ik in mijn mailbox een interessante vraag binnen van Mieke. Ik liet het even bezinken en stuurde haar een mailtje terug. Lees maar even mee!

 

Dag Silvia,

Omdat ik mij nu heb gerealiseerd dat ik nooit maar door één iets gepassioneerd kan zijn, waar ik vervolgens mijn levensdoel van kan maken en een specialist in zal zijn, voel ik mij soms wel wat ‘leeg’ of lusteloos. Het zoeken naar dat ene grote doel is weg, en ik weet niet goed hoe ik die leegte kan opvullen. Ik had immers heel mijn leven een ander idee in mijn hoofd, of een ander beeld van mijn toekomst.

Ik vroeg me af of jij tips hebt over hoe ik hiermee kan omgaan, of welke boeken ik hierover kan lezen? Hoe kan de creatieve generalist toch genoeg zin geven aan zijn leven als hij geen levensdoel voorop kan stellen waar hij naartoe kan werken en energie van krijgt?

Of moet ik nu dat ene grote levensdoel vervangen door meerdere kleinere doelen?

Alvast bedankt voor jouw antwoord,
Mieke

 

Dag Mieke,

Hoewel je als creatieve generalist inderdaad beter denkt in meervoud (of het nu serieel is of simultaan), denk ik niet dat je perse moet denken in meerdere ‘kleinere’ levensdoelen. Die levensdoelen kunnen even groot, ambitieus, en diepgaand zijn dat die van een specialist. Weet ook dat een creatieve generalist of multipotential vaak wel een rode draad heeft lopen in zijn leven, dat kan je ook een levensdoel noemen, alleen ontvouwt deze zich soms in verschillende vormen. Ikzelf heb bv. als thema ‘diversiteit’ en ‘veelzijdigheid’ in de wereld stimuleren. Vroeger kreeg dat gestalte via mijn job als sociaal-cultureel werker in Brussel (waar ik veel bezig was met topics zoals diversiteit en sociale cohesie), nu door het thema van het ‘generalist zijn’ te exploreren en mensen te stimuleren om de veelzijdigheid in zichzelf te omarmen. Het krijgt dus gewoon verschillende gedaantes.

Daarnaast merk ik dat ik nog andere ‘draden’ heb lopen, die dan misschien in een latere fase in mijn leven een grotere plek zullen innemen (of niet). Aan grote doelen geen gebrek m.a.w.

Het beklemmende van dat ‘ene ware doel’ is dat mensen het vaak lastig krijgen als ze daar dan de vinger niet op kunnen leggen. Het legt ook veel druk. Maar het is nu ook niet dat je moet op zoek gaan naar verschillende doelen omdat je een creatieve generalist bent. Vervang jouw vraag van ‘één groot levensdoel’ gewoon met een andere vraag die jou inspireert en uitdaagt. Bv.:

  • Wanneer ervaar jij een groot gevoel van zinvolheid?
  • Welke ‘problemen’ wil jij oplossen?
  • Waar wil jij een bijdrage aan leveren?
  • Enz.

Via die weg (en ook door het ontdekken van je talenten) kom je levensdoelen tegen. En vooral ook: het is in het doen dat zulke dingen duidelijker worden. Wat ik je nu bv. vertel over mijn rode draad is pas duidelijk geworden door heel veel dingen uit te proberen, ik zou dat vroeger niet zo kunnen uitgelegd hebben.

Hopelijk heb ik je hiermee een antwoord gegeven op jouw vraag?

Warme groet,
Silvia

 

Hoe is dat bij jou? Heb je dit gevoel van ‘leegte’ ook al ervaren? Of heb je als creatieve generalist net een onuitputtelijke voorraad aan grote  levensdoelen?

 

 

 

Een ondernemer die zich uitleeft in alles wat nieuw is

Een ondernemer die zich uitleeft in alles wat nieuw is

Eén van de leuke dingen aan het uitsturen van een nieuwsbrief is de reacties die ik daarop krijg. Soms zijn dat aanmoedigingen, bedenkingen, ideeën, … Maar soms zijn het ook verhalen. Mensen die een stukje met me willen delen over hun leven, over hoe zij iets ervaren hebben. Heel bijzonder is dat, want ik leer er altijd van bij. Mijn nieuwsbrief over de spanning tussen het ’multigeïnteresseerd-zijn’ enerzijds en ’stabiliteit/financiële rust’ anderzijds raakte duidelijk een gevoelige snaar, want toen kreeg ik iets meer reacties dan gewoonlijk. Waaronder het mailtje van Paul. Het is een getuigenis waar anderen veel aan kunnen hebben en daarom vroeg ik Paul of ik het op mijn blog mocht publiceren. Hieronder een authentiek verhaal, over een ondernemer die zijn ’succesvol’ bedrijf helemaal omgooide, zodat hij eindelijk zijn talenten als creatieve generalist kon inzetten. En dit ondertussen al 20 jaar vol overgave doet.

 

“Al van jongs af aan vertoonde ik een uitgesproken aanleg voor techniek.  Dat gekoppeld aan een onstilbare nieuwsgierigheid zorgde er voor dat ik vlug in mijn omgeving bekend stond als de jongen die “alles” kon.  Ik leerde lassen van een buurman, herstelde televisies en deed elektrische installaties met een nonkel, zat uren bij de lokale (brom)fietsenmaker, liep de deur plat bij een bevriende schrijnwerker, leerde kleren naaien en patisserie maken van mijn moeder, enz…  Dat stopte nooit, altijd nieuwe dingen, en altijd lukte het me om daar behoorlijk goed in te zijn. Mijn studiekeuze was eenvoudig, ik zou een “praktische” Industrieel ingenieur worden en dat werd ik ook.

Tijdens mijn studies verkondigde ik al aan mijn medestudenten dat ik nooit voor een groot bedrijf zou werken, altijd hetzelfde doen, jaren aan een stuk, dat was niks voor mij.  Ik zou een eigen zaak beginnen en dat deed ik ook.  Op mijn 22, zonder een dag werkervaring en bijna zonder geld, startte ik mijn eigen zaak in elektronica. Het werd een groot succes, ik schoolde me snel bij op gebieden zoals boekhouden, sales, organisatie, e.d. en de zaken gingen geweldig.

Maar wat ik niet verwacht had, gebeurde geleidelijk aan. Ik raakte verveeld, mijn interesse in mijn eigen zaak zakte en terwijl ik naar buiten uit de schijn hoog hield, werd ik eigenlijk diep ongelukkig.


Na 1 jaar had ik al mijn eerste medewerker in dienst, na vier jaar waren dat er al een zestal.  Maar wat ik niet verwacht had, gebeurde geleidelijk aan. Ik raakte verveeld, mijn interesse in mijn eigen zaak zakte en terwijl ik naar buiten uit de schijn hoog hield, werd ik eigenlijk diep ongelukkig. In mijn zaak evolueerde ik van een pionier naar een professionele babysitter. Ik was constant bezig met brandjes blussen, wrijvingen tussen medewerkers masseren, hun privéproblemen helpen oplossen en dergelijke nonsens. Het interesseerde me allemaal steeds minder en omdat ik geen uitweg zag, kreeg ik last van hyperventilatie, vroegtijdige haaruitval, hartkloppingen en andere stresssymptomen. Naar de buitenwereld toe liet ik dat uiteraard niet zien.  We spraken openlijk over verdere uitbreidingen, eventueel het openen van nieuwe filialen, maar binnenin dacht ik constant: ‘ik wil dit niet, ik ben dit beu’.  Hier zat ik dan, de man met talent en lef op overschot, werd voor het eerst in zijn leven geconfronteerd met zijn eigen beperkingen en dat kwam hard binnen.

 

Mijn omgeving vond mij een succesverhaal, maar ik vond mezelf mislukt.


Het heeft me ettelijke jaren gekost, maar uiteindelijk kwam ik tot de conclusie dat het geen zin had een zaak te hebben waar ik ongelukkig van werd.  Dat was nooit de bedoeling geweest.  Mijn omgeving vond mij een succesverhaal, maar ik vond mezelf mislukt. Uiteindelijk hakte ik de knoop door.  Ik ging downsizen, ontsloeg de helft van mijn medewerkers, stootte een flink deel van mijn activiteiten af en ging op een zeer kleinschalige manier verder.  Waar ik vroeger naast de normale verkoop en distributie ook nog een klein beetje projectwerk deed, werd dat nu de hoofdbezigheid.  En daarin vond ik mijn passie terug. Originele oplossingen bedenken voor alle mogelijke problemen, kleine series maken die net te moeilijk zijn om aan eender wie uit te besteden, nieuwe technologieën, vooral in de IT, implementeren bij klanten, mijn brede interesse en mijn drang naar nieuwe dingen kwamen terug boven. Je staat er versteld van hoeveel projecten in de industrie niet gerealiseerd worden bij gebrek aan creatieve mensen om ze uit te werken. Bedrijven kooien hun medewerkers, ze laten ze jaren aan een stuk hetzelfde doen, ze worden specialisten in één domein, maar missen het groter geheel of de originele invalshoek. D’r zijn weinig creatieve duizendpoten in grote bedrijven terwijl ze er wel regelmatig eentje nodig hebben. Het moeilijkste is jezelf kenbaar maken bij die bedrijven, maar eens ze je kennen en weten waarvoor ze bij jou terecht kunnen, ben je vertrokken.

 

(…) ik heb ondertussen al tientallen dingen gemaakt waarvan ik denk, als ik dit product verder uitwerk, daar kan je een business mee uitbouwen, maar ik doe het niet.  Ik wil het niet omdat ik nu al op voorhand weet, je gaat dat weer beu geraken. 


En sindsdien ben ik dat blijven doen, nu ondertussen al meer dan 20 jaar.  Ik heb nog 2 vaste medewerkers.  Eentje die al mijn administratie verzorgt, en eentje die de gewone lopende zaken verkoopt, en ik kan me uitleven in alles wat nieuw en speciaal is.  En inderdaad, om voldoende omzet te realiseren, moet je dingen herhalen, meer van hetzelfde verkopen, maar dat laat ik aan mijn medewerker over. Indien er te veel lopende projecten binnen komen, huur ik extra losse medewerkers in om dat te doen. Heb ik te veel nieuwe projecten of is er kennis vereist die ik zelf niet heb, huur ik andere creatievelingen in om samen die projecten uit te werken.  Het is een moeilijk evenwicht, ik heb ondertussen al tientallen dingen gemaakt waarvan ik denk, als ik dit product verder uitwerk, daar kan je een business mee uitbouwen, maar ik doe het niet.  Ik wil het niet omdat ik nu al op voorhand weet, je gaat dat weer beu geraken. 

Dus stort ik me vol overgave in weer iets nieuws, en weer en weer.  Word ik daar schatrijk van?  Absoluut niet, maar ik slaag er wel in om een zeer mooi inkomen te hebben en ik amuseer me ondertussen en dat evenwicht is voor mij super belangrijk. Ik ben halfweg vijftig nu en nog steeds heb ik af en toe die drang om eens een mooie kmo uit te bouwen, maar direct daarna bekruipt me dan terug het gevoel dat ik  25 jaar geleden had en denk ik: ‘never again’. Dus ga ik die 10 à 15 resterende jaren van mijn loopbaan  verder doen zoals ik bezig ben, hopelijk in goede gezondheid.

Tot zover mijn verhaal.

Mvg,
Paul B.”

 

Wanneer is het teveel? De jaarplanning van een creatieve generalist

Wanneer is het teveel? De jaarplanning van een creatieve generalist

Ben je een creatieve generalist die kampt met wat ik HGR noem (Hoge Gevoeligheid aan Routine), of positiever gezegd, blij wordt van nieuwe dingen? Ben je bovendien ook nog een ideeënfontein en start je graag (uiteraard, nieuwe) projecten op?

Dan zal je niet veel woorden nodig hebben om te begrijpen wat de laatste weken mijn brein heeft overmeesterd. Ik zou het ‘een stresske’ kunnen noemen, maar daarmee doe ik het fenomeen geen recht aan. Het is meer alsof ik dan een enorme last op mijn schouders meezeul, en mijn brein op ontploffen staat.

Voor alle duidelijkheid: ik vind het heerlijk om die nieuwfreak en ideeënfontein te zijn. Ik beschik over behoorlijk wat opstartenergie en geloof heel hard dat dit mijn grootste troef is als ondernemer. Maar regelmatig bots ik op de grenzen van die talenten. De momenten waar ze me eerder stokken in de wielen steken dan plezier opleveren. Of simpel gezegd: wanneer je voelt ‘dat het niet leuk meer is’. Je kan dat proberen te voorkomen, maar persoonlijk vind ik het niet zo erg om mijn enthousiasme te blijven volgen en bij te sturen bij een projecten- of ideeënovergroei.

En dus, met 2019 in zicht en vele plannen in het hoofd, bevond ik mezelf dus weer in die staat van overdondering. Vragen zoals: hoe ga ik dat in hemelsnaam allemaal voor elkaar krijgen?, ben ik niet diegene die anderen adviseert om, bij nieuwe projecten die veel opstartenergie vragen, serieel te werk te gaan?, hoe zorg ik ervoor dat mijn hoofd niet ontploft?!,… tolden door mijn hoofd. ‘Kill (some of) your darlings’ leek hier de logische oplossing, maar riep tegelijkertijd een weerstand van jewelste in me op.

Het fijne aan die creatieve generalisten hobbels van mij, is dat ik ze meestal kan zien als testmateriaal. Als ik ze overwin, of er iets uit leer, dan kan ik het ook delen. Met jullie, mijn creatieve generalisten tribe. Met hernieuwde moed besloot ik alles eens in kaart te brengen. Iets expliciet maken, door het op te schrijven, of visueel te maken, is altijd zeer verhelderend. Het werd een tabel, met aan de ene kant de maanden van het jaar, en aan de andere kant de verschillende projecten die ik heel graag gerealiseerd wil hebben in 2019. Ik gaf per project aan in welke maanden het een plek zou krijgen, en labelde het met een kleur. Gaat het over een project dat opstartenergie vraagt? Of ligt de focus op lanceren en promo? Of vraagt het ontwikkeltijd?

 

Wat viel me hierin op?
  • Op de één of andere manier heb ik het gevoel dat 2019 maar loopt van januari tot juni! Ik denk duidelijk in blokken van max. 6 maanden vooruit.
  • Er zijn teveel projecten waarbij ik nog ontwikkel/schrijf/denktijd nodig heb. Die moeten beter verspreid zijn.
  • Lopende projecten, of continuering, genieten duidelijk niet mijn voorkeur, haha!

Dit leidde tot een herschikking waar ik me, op dit moment, bijzonder prettig bij voel:

De combinaties van ‘soorten’ werk zijn meer in balans (in mijn geval is het opletten dat er geen ‘overgroei’ aan groen en geel is in éénzelfde periode), en de tabel herinnerde me aan het feit dat ik wel degelijk 12 maanden heb in een jaar.

Voor wie het zich afvraagt of er koppen gerold zijn: ja, één project moet voorlopig wijken. Maar het antwoord zat hem ook in het kleiner maken van ambitieuze ideeën. Dat betekent bv. mijn (net afgewerkte) werkboek over ‘Hoe vind ik mijn rode draad?’ als zodanig op de markt brengen, en er niet meteen al een super uitgebreide online cursus (lees: met video en alle toeters en bellen) van willen maken. Dat kan nog later op het jaar.

Zo, ik heb het gevoel dat mijn prioriteiten voor het volgende jaar een pak duidelijker zijn. Ongetwijfeld wordt hier nog in geschoven, en dat is OK. Maar ik kan tenminste terug ademen.

Hoe is het voor jou? Was deze blogpost herkenbaar? Hoe heb jij jouw planning aangepakt voor 2019? Deel je ervaringen en tips hieronder of in de besloten Facebookcommunity!

 

 

 

 

Welke van deze 4 talenten herken jij?

Welke van deze 4 talenten herken jij?

Eén van de leuke dingen aan honderden talentgesprekken te hebben gevoerd, is dat je op de duur patronen begint te zien. 99,9% van mijn klanten zijn creatieve generalisten en dus zijn er een aantal talenten die heel vaak terugkomen. Jaren geleden interviewde ik Luk Dewulf (auteur van o.a. “Ik kies voor mijn talent”) over de verbanden die hij zag tussen zijn 39 talenten en het creatief generalist-zijn. Ondertussen kan ik hier mijn eigen observaties aan toevoegen. Ik zet ze graag op een rijtje voor jou.

Nieuwfreak


Kan je betrappen op de volgende uitspraken…

  • “Afwerken is niet mijn sterkste kant.”
  • “Deze keer heb ik écht mijn ding gevonden!”
  • “Het is zo gek, in het begin was ik zo enthousiast over mijn nieuwe job, en nu verveel ik me steendood.”

Kan je betrappen op dit gedrag…

  • Dol-enthousiast zijn over iets dat hij recent ontdekt heeft.
  • Graag reizen met als drijfveer ‘nieuwe werelden leren kennen’.
  • Dingen graag ‘anders dan anders’ doen.

Het talent dat hierachter schuilt…

Een nieuwfreak is op zijn best als hij zich kan storten op iets dat nieuw is voor hem. Dan is hij enthousiast en leert hij uiterst snel. Is het nieuwe ervan af, dan daalt zijn energie drastisch en is het tijd voor iets anders. Dit type is heel gevoelig aan routine.

 

Ideeënfontein


Kan je betrappen op de volgende uitspraken…

  • “Ik wou dat ik een uit-knop had voor mijn brein” of “Ik word moe van mijn ideeën.”
  • “Brainstormen? Wacht, ik doe mee!”
  • “Ik ben allergisch aan moeten.”

Kan je betrappen op dit gedrag…

  • Kan heel enthousiast zijn over iets en neemt anderen hier graag in mee.
  • Barst van de tips en associaties.
  • Eén idee leidt bijna altijd tot een andere.

Het talent dat hierachter schuilt…

De ideeënfontein zit altijd vol ideeën en legt makkelijk linken. Hij bedenkt en doet graag dingen op zijn manier.

Kennisspons


Kan je betrappen op de volgende uitspraken…

  • “Om met iets aan de slag te kunnen moet ik het kunnen begrijpen.”
  • “Ik zou wel mijn hele leven lang opleidingen kunnen volgen.”

Kan je betrappen op dit gedrag…

  • Boeken lezen of naar docu’s kijken ter ontspanning.
  • Stelde als kind (en misschien nu nog!) veel waarom-vragen.
  • Met een hongerige blik naar andermans boekenkast kijken.
  • Bibliotheken en boekenwinkels beschouwen als snoepwinkels.

Het talent dat hierachter schuilt…

Een kennisspons is heel weetgierig. Zijn drijfveer is dingen begrijpen en als hij dit bereikt, zijn zijn batterijen opgeladen. Niet zelden verrast hij anderen met zijn kennis. Ben je een creatieve generalist, dan kan deze kennis zeer uiteenlopend zijn!

Ontrafelaar


Kan je betrappen op de volgende uitspraken…

  • “Hoe kan ik dat simpeler/efficiënter maken?”
  • “Wat is de logica hierachter?”

Kan je betrappen op dit gedrag…

  • Maakt complexe dingen graag eenvoudig.
  • Stelt véél vragen.
  • Kan goed ontwarren, hoofd- en bijzaak onderscheiden van elkaar.

Het talent dat hierachter schuilt…

De ontrafelaar houdt van heel moeilijke en ingewikkelde dingen. Hij ziet makkelijk de logica achter iets en kan dus ook snel zien waar de klepel hangt. Van chaos naar orde gaan is voor dit type een waar plezier.


Herkenbaar?

Het is niet omdat je een creatieve generalist bent dat je elk van deze talenten bij jezelf moet herkennen. Ook de manier waarop ze tot uiting komen, kan heel hard verschillen. Dat is omdat je, naast deze talenten, ook nog vele andere hebt en ze elkaar beïnvloeden. Als je op dit alles zicht hebt, is het een beetje aslof je een ‘gebruiksaanwijzing’ van jezelf hebt! Om je hier verder bij te helpen heb ik een ‘bijsluiter’ gecreëerd voor creatieve generalisten!

Jezelf beter kennen als creatieve generalist

Als creatieve generalist ben je je vaak niet bewust genoeg van jouw talenten. Of heb je geen idee op welke domeinen  jij kan uitblinken. Neem het van mijn aan, dat kan anders!

Daarom ontwikkelde ik ‘de bijsluiter voor de creatieve generalist’. Zie het als een handleiding die je helpt bewuster te worden van jouw ‘zone of genius’, maar ook als een hulpmiddel voor je omgeving. Het zal je helpen je noden beter uit te leggen (of je kan anderen gewoon de bijsluiter toestoppen 😜).

Je zal zien, nu jij jezelf ontdekt (of bevestigd) hebt als veelzijdig wezen, gaat er een hele nieuwe wereld voor je open!

 

Met deze bijsluiter weet jij:

Wat de 7 verschillende types zijn en in welk van die types jij jezelf herkent.

Wat nu precies maakt dat je je meer in het ene of het andere type herkent.

Welke loopbaanmodellen een goede match kunnen zijn voor jou.

Op welke talenten je als creatieve generalist het beste inzet.

Wat de grootste vooroordelen zijn over het creatief generalist zijn (en of je ze zelf in stand houdt!).

Welke belemmerende overtuigingen jou mogelijk parten spelen en hoe je ze transformeert.

Waarom je het advies 'vind je ware passie' gewoon naast jou neer mag leggen.

Wat mijn beste tips zijn w.b. boeken/podcasts/video's over creatieve generalisten, multipotentialis of polymaths.

+ voor wie nog zou twijfelen: een super makkelijke vragenlijst die jou heel snel uitsluitsel geeft of je nu echt wel een creatieve generalist bent of niet. 😉

Koop de ‘bijsluiter’ nu aan voor slechts 6 euro ipv. 15 euro (incl.BTW)!

Geen niche, toch succesvol

Geen niche, toch succesvol

Veelzijdigheid is vaak moeilijk te behappen, laat staan in één (of zelfs twee) zinnen te gieten. Dus menig creatieve generalist of multipotential staat voor een serieuze uitdaging wanneer geconfronteerd met de vraag: “En, wat doe jij?”

Een rode draad vinden die als verbindende factor dient tussen jouw verschillende activiteiten, kan hier heel behulpzaam zijn. En tot mijn verbazing was dat ook zo voor Esther Perel, de Belgische psychotherapeute met een bloeiende praktijk in New York en bekend van het boek ‘Erotische intelligentie’. Mocht je haar nog niet kennen: een razend interessante dame, en boeiende verteller ook, zoek haar Ted Talks er maar eens op na.

Nu volg ik Esther’s werk al een aantal jaar, maar het was pas toen ik dit las in haar nieuwsbrief dat mijn euro viel:

“Over the past week I’ve been experimenting with explanations of how my different projects fit together. My work touches so many seemingly disparate spaces: personal connections, corporate counseling, debates around masculinity, desire, conflict, and so much more. I wasn’t sure I’d be able to sum it up in less than three thousand words, let alone three hundred.”

Ik weet wat je denkt, want mijn reactie was dezelfde: “Esther dear, I feel your pain :-)!”. Het werd nog interessanter, wanneer ze vertelde over hoe ze de kwestie een draai gaf:

“Then one of my colleagues asked me how I explain the connections to myself. I realized it is simple: I work on the Art of Relationships.”

Via deze kapstok, ‘the Art of Relationships’, weeft ze een verhaal rond de verschillende dingen die ze doet. Waardoor weer helderheid in de complexiteit ontstaat. Esther combineert verschillende topics, doelgroepen en activiteiten en toch wordt ze geroemd als expert (terecht trouwens). Zo zie je maar dat het perfect mogelijk is.

Het verklapt ook meteen welk loopbaanmodel Esther hanteert, ik noem het ‘de verzamelaars-methode’ (voor wie Emilie Wapnick’s werk kent: zij heeft het over ‘the overarching theme’). De definitie luidt als volgt:

‘De verzamelaar gebruikt een overkoepelend thema of doelgroep maar doet binnen dit domein veel verschillende dingen. Het overkoepelende kan hem ook in de rol of identiteit zitten, bv. een coördinator, een artiest, enz.

Dat zo’n overkoepelend thema soms verschillende gedaantes kan aannemen, bewijst ook onze pychotherapeute. In een ander artikel las ik nl. dit:

“Since I was 19, I’ve been creating conversations. I create thought-provoking, challenging conversations about the unspoken.” Gesprekken stimuleren over het onzichtbare, of het onuitgesprokene, ook niet mis als rode draad!

Voor je denkt “Help, ik heb zo geen overkoepelend ding?!”: het is slechts één mogelijkheid om jouw professionele leven vorm te geven. Of dit al dan niet bij jou past heeft o.a. te maken met in welk type creatieve generalist je je herkent. Wie geabonneerd is op mijn nieuwsbrief las daar al het volgende over.

Laten we, voor de sport, Esther even onder de loep nemen. Welk type (of combinatie van types) denken jullie dat ze is?

Wat me opvalt is dat ze graag én in de diepte duikt, én van breedte houdt. Haar activiteiten en doelgroepen zijn divers, maar toch weet ze ze te verbinden met één rode draad (deze rode draad is wel zo breed, dat ze daarbinnen verschillende deeldomeinen kan exploreren en daar weer expertise in kan opbouwen). Dit doet me onmiddellijk denken aan de ‘undercover generalist’. Leuk weetje: ze zou ook nog als actrice gewerkt hebben en een kledingwinkel in Antwerpen gerund hebben!

Ik vermoed ook een ‘verbinder’ in Esther. Als Vlaamse met Joodse (en Poolse) roots, spreekt ze 9 talen heeft ze lang gewerkt met cultuurgemengde koppels en gezinnen. Haar impact is zo sterk omdat ze verder kijkt dan enkel het ‘therapeutische’. In haar werk verbindt ze psychologie, geschiedenis, sociologie en filosofie. Esther is ook niet vies van paradoxen trouwens. Een bruggenbouwer, in alle betekenissen van het woord.

Het blijft natuurlijk gevaarlijk om iemand te analyseren zonder de persoon zelf erbij te betrekken, het liefst van al zou ik hierover het gesprek met haar aangaan ;-).

Gebruik jij ook een rode draad of overkoepeld thema? Hoe voelt dat voor jou? Deel het in de comments hieronder!