Is het een goed idee om van je passie jouw werk te maken? En wat als je dan regelmatig verandert van passie? Vragen die me een aantal jaren terug heel erg hebben bezig gehouden…

Blijkbaar sta ik hier niet alleen in. Het topic komt regelmatig terug, bv. binnen het netwerk van Zeker Van Haar Zaak (netwerk voor vrouwelijke ondernemers), zie o.a. hier  of binnen onze eigen besloten Facebookgroep, waar dit artikel onlangs werd gedeeld en besproken.

Graag plaats ik hier mijn eigen (bescheiden) mening en verhaal tegenover…

De drijfveer achter een business bouwen rond je passie is vaak dat je gewoon wil doen wat je graag doet. Maar jouw passie, hobby, of hoe je het ook noemen wil, is slechts één mogelijke vertaling hiervan. Het kan een goede oefening zijn om eventjes achter de schermen te gaan kijken en je af te vragen welke talenten precies een rol spelen wanneer jij jouw passie beoefent, of wat de rode draad is in jouw verhaal. Het is goed om hier zicht op te hebben omdat je dan loskomt van jouw passie of hobby. Je krijgt meer vrijheid (lees: meer keuze-opties), wendbaarheid en veerkracht indien nodig.

Neem nu bv. mijn eigen parcours: onder de vleugels van Starterslabo startte ik eerst met mijn project „De Boekencoach”, waarbij ik mensen boekenvoorschriften op maat gaf. Een mooi voorbeeld van het vertalen van een hobby of passie naar een job. Ik lees graag en veel, dus dacht ik bij mezelf: “hoe geweldig zou het zijn om hier ook voor betaald te worden?”. De reacties rondom mij waren voor het grootste deel heel enthousiast, maar mensen effectief voor mijn diensten (naar waarde) laten betalen bleek een ander verhaal. Het werd mij vrij snel duidelijk: het concept met de boeken zoals ik het zag (d.w.z. echt op-maat werk en geen zoekrobot-toestanden) zou mij niet voldoende brood op de plank leveren.

Gelukkig voor mij wist ik precies welke „eieren” ik kwijt wou met dit project en was dit voor mij niet de enige weg. Ik bleef dus mijn ogen en oren groot openhouden om eventueel andere opties op het spoor te komen. Zo kwam ik op het thema van het „creatief generalist-zijn”. Dit is me natuurlijk niet zomaar voor de voeten geworpen, het thema had ook al op andere momenten mijn aandacht getrokken. Niet in het minst omdat ik zelf een creatieve generalist ben en ik mij in die materie al behoorlijk had ingewerkt. Maar het was pas toen ik als „De Boekencoach” een aantal creatieve generalisten op consult kreeg, dat er een lichtje ging branden. Zij bleken met heel gelijkaardige vragen te zitten én bezorgden mij het meeste coach-plezier, wat mij meteen een inkijk gaf in wat mijn „ideale doelgroep” kon zijn.

Ik heb vaak de vraag gekregen van mensen of ik het niet jammer vond dat „De Boekencoach” niet helemaal is uitgedraaid zoals ik hoopte. Vanuit de verwachting dat dit zoals mijn „kindje” was, weet je wel. Maar eerlijk gezegd, zo heb ik het nooit beleefd. Mijn uiteindelijk doel is het kunnen inzetten van een aantal talenten die van belang zijn voor mijn werkvreugde. Om er een paar te noemen: pionieren, mensen helpen groeien en hen hun sterktes laten ontdekken, inspireren, creatief denken, linken leggen (tussen ideeën onderling, maar ook tussen ideeën en mensen), zelf constant bijleren, ontrafelen, … In de beide projecten kan ik deze talenten uitleven. Grappig genoeg, heb ik zowel „De Boekencoach” als de „Creatieve generalist” al een paar keer kunnen laten samenkomen, zoals bv. op het Creativity World Forum waar ik spreekuur hield voor creatieve generalisten. Ook klanten van wie ik weet dat ze fervente lezers zijn worden niet gespaard van boekentips. En zo zie je maar, soms vallen de puzzelstukken in elkaar op een manier die je nooit op je eentje had kunnen bedenken. En dit gewoonweg door meer inzicht te krijgen in hoe je in elkaar zit, maar vooral ook door te gaan ‚doen’ en je pad bij te sturen waar nodig.

Noot:
Bij het nalezen van dit artikel had ik het gevoel dat mijn parcours er als iets te „smoothly” uitkomt. Bij een terugblik hebben mensen de neiging de zware momenten te vergeten, een beetje zoals je vlak na een bevalling denkt „dit nooit meer!!!” maar na een jaar vrolijk plannen begint te maken voor een tweede (zelf ben ik de uitzondering op deze regel). Dus voor alle duidelijkheid: er waren wel degelijk momenten van wanhoop, onzekerheid, en zelfs uitputting. Ik heb het geluk gehad experimenteerruimte te krijgen onder Starterslabo en vooral ook een ondersteunende partner te hebben die mij nooit het gevoel gaf dat ik maar wat aan het „aanmodderen” was. (Bij deze trouwens een mega-oproep naar de partners, familie, vrienden van startende ondernemers: jullie steun is van cruciaal belang!). Dit gezegd zijnde: ik ben zeker nog niet op eindbestemming geraakt, maar de trein is zonder twijfel vertrokken 🙂