Björn Accoe is creatief directeur bij Idee Fiks en oprichter van Idee Kids. Ik vermoedde een creatieve generalist in deze enthousiaste ondernemer gespot te hebben en trok dus naar Melle om er meer over te weten!
Björn, laten we jou even onderwerpen aan een test(*) om te kijken hoezeer jij je herkent in het profiel van de creatieve generalist. Hoeveel “ja’s” tel je en welke uitspraken herken je het meest?
Ik scoor blijkbaar 13 “ja’s”! De uitspraak over lange termijndenken is wel heel herkenbaar. Zo herinner ik me eens een gesprek met collega’s waar we de hele tijd over “de lange termijn” aan het discussiëren waren. Bleek uiteindelijk dat “lange termijn” voor hen 10 jaar of meer was, terwijl ik met 6 maanden in mijn hoofd zat. Hilarisch!
Ook de uitspraak over de onafgewerkte projecten is me niet onbekend. Alhoewel voor mij die dingen dan wel afgewerkt zijn, alleen zien anderen dat meestal niet zo. Neem nu bv. ons m
agazijn: we zijn bezig met deze volledig op orde te zetten. In mijn hoofd is dat 1 week werk en dan is de klus geklaard. Anderen zien dit (terecht) als een project op langere termijn en gaan zoeken naar de procedures die ons kunnen helpen het magazijn op orde te houden. Maar vergis je niet, er schuilt ook een perfectionist in mij hoor. Bij het organiseren van evenementen, ga ik als een ‘maniak’ te keer om alles tot in de puntjes af te werken. Maar de volgende dag is het event gedaan en kan ik uitkijken naar het volgende project dat op stapel ligt.
Zie jij jezelf eerder als een seriële specialist (d.w.z. een generalist die zijn interesses één voor één opneemt) of een multitasker?
Eigenlijk beide. Mijn focus ligt op het thema “kinderen”, in die zin ga ik heel specialistisch te werk. Heb bv. totaal geen behoefte om met tieners bezig te zijn. Maar binnen mijn domein is er wel enorm veel afwisseling en kan ik blijven dingen exploreren. Ik heb helemaal niet het gevoel dat ik mij heb vastgezet.
Hoe ben je er eigenlijk toe gekomen om met Idee kids en Idee Fiks te beginnen?
Ik ben Lichamelijke Opvoeding gaan studeren en ontdekte daar dat ik de ontwikkeling van het kind een fascinerend onderwerp vind. Maar binnen het onderwijs vond ik niet meteen mijn plek, dat was duidelijk niet de juiste context voor mij. Er kwam een sportlocatie vrij op school en ik zag een kans: ik stelde voor om, als eindwerk, een (toen nog) nieuw concept uit te testen, nl. een sportkamp tijdens de vakantie. Het werd een groot succes. Zo ben ik eigenlijk van het één in het andere gerold. Later werd dan Idee Fiks geboren, en van daaruit ontstond ook Idee Kids. Het is allemaal heel organisch gegroeid.
Hoe ga jij om met het interessant vinden van vele dingen?
Ik ervaar dat eigenlijk niet als een probleem. Ik ga er alleen heel bewust mee om. Dat is ook nodig, want ik kan werkelijk alles interessant vinden. Neem nu bv. websites en blogs: ik mag er van mezelf 50 volgen. Komt er iets bij, dan moet er dus ook iets sneuvelen. Wat ik iedereen kan aanbevelen, is het zorgen voor een “vluchtroute”. Bij mij is dat bijna letterlijk, want ik ga regelmatig lopen om mijn hoofd leeg te maken. Ik probeer ook zoveel mogelijk de dingen bewust te beleven, door ze te benoemen. Naar mijn ervaring haal je zo het dubbele effect uit je handelingen.
Wat kan jij aanraden aan creatieve generalisten die als grootste talent hun creativiteit, het bedenken van ideeën en concepten hebben, en hier een business rond willen bouwen?
Ik zou beginnen met te zeggen dat creatief zijn alleen niet genoeg is. Het is zoals een kok die zou zeggen “ik kan goed roeren”. Daar zal hij niet ver mee komen.
Wil je echt een verdienmodel hebben, dan zijn er eigenlijk twee sporen:
- Je hebt een idee en je giet dit in een businessmodel
- Je formuleert een antwoord op de vraag: “Hoe herhaal ik dat nu de komende jaren?”
Dat repetitieve zal sommige mensen wellicht net een beklemmend gevoel geven. Hoe was dat voor jou?
Ook in die herhaling kan je voldoende creativiteit steken. Bv. wat bij ons steeds terugkomt is dat er elke vakantie kampen worden georganiseerd. Maar elk jaar lanceren we 4 à 5 nieuwe kampen en werken we aan een trendrapport.
Aan mensen die van zichzelf zeggen “ik kan niet kiezen” zou ik durven zeggen “je durft niet te kiezen”. Je andere ideeën zijn niet verloren, je kan die ook ergens bijhouden. Waar het volgens mij werkelijk om gaat is angst om in de actie te gaan. En nochtans heeft een creatieve generalist een belangrijke troef die hem net weerbaarder maakt bij dat kiezen: blijkt het gekozen pad niet juist, hij zal zich snel op iets anders kunnen richten. Het gaat over die eerste stap durven nemen. Wat ik vaak zeg: “Wil je iets doen? Deel het door 2, en nog eens door 2, nog eens, en nog eens, en doe dat. Zo voorkom je dat je te risicovolle stappen neemt.
Hoe zit het eigenlijk met jouw medewerkers? Zitten daar veel creatieve generalisten tussen? Hoe hou je hen geboeid?
Ze zijn alleszins niet meer in de meerderheid. We hebben ook heel wat specialisten, bv. mensen die zich uitsluitend bezig houden met het rekruteren, of het opstellen van draaiboeken, …
Momenteel zijn we wel bezig met een overstap van functieomschrijvingen naar rolomschrijvingen. Wat veel ruimer is en er voor zorgt dat mensen zelfsturender kunnen werken.
Hier binnen de organisatie is de kans niet groot dat mensen zich gaan vervelen, ik heb daar dan ook geen specifiek beleid rond. Er liggen hier zoveel uitdagingen voor ons, dat het eerder kwestie is van die te doseren 😉
(*) die kan je hier vinden